مدرسه علمیه حضرت خدیجه (علیهاالسلام) تهران

از آنجا که امیر بیان علیه السلام ، خداوند فصاحت وبلاغت است، هرگاه نمی توان و نباید به صراحت سخن گفت ، از شیوه بلاغی مثل ها بهره ها جسته اند.(کتاب مثل و مثل واره ها درنهج البلاغه ، فاطمه احمدی)

به از گشادگی جبهه، پیشگاهی نیست

«ألمؤمن بِشرُهُ فِی وَجهِهِ وَ حُزنُهُ فِی قَلبِهِ»

                  شادی مومن درصورت ،وغصه اش در دل است.   حکمت325″فراز1

ادامه »

برگزاری نشست مقدماتی همایش جلوه های صدق در سیره علوی

مدرسه علمیه حضرت خدیجه(سلام الله علیها) در دومین سال از سلسله همایش های میثاق علوی، نشست مقدماتی همایش “جلوه های صدق در سیره علوی” را روز دوشنبه 92/8/6 از ساعت 12-8 برگزار می نماید.

مدرسه علمیه حضرت خدیجه(سلام الله علیها) در دومین سال از سلسله همایش های میثاق علوی، نشست مقدماتی همایش “جلوه های صدق در سیره علوی” را روز دوشنبه 92/8/6 از ساعت 12-8 برگزار می نماید تا ضمن بهره گیری از نظر اندیشمندان و پژوهشگران در ترویج فرهنگ علوی، به ویژه جایگاه صدق در سیره ی ایشان گامی کوچک بردارد.
حضور شما اندیشمندان را در این محفل علمی ارج می نهیم.
در این نشست اندیشمندان و صاحب نظران جناب آقای آیینه وند و حجه الاسلام والمسلمین آقامیری سخنرانی می نمایند. سرکار خانم شرکاء استاد حوزه و دانشگاه به سخنرانی پیرامون طریق صادقان و موانع آن می پردازند و سپس سرکار خانم تعادلی استاد حوزه و دانشگاه به ارائه الگوی انس با نهج البلاغه می پردازند.
در این نشست میزگردی نیز ترتیب داده شده که در آن جناب آقای دکتر دلشاد تهرانی محقق و اندیشمند نهج البلاغه،دکتر معارف استاد دانشگاه و محقق و جناب آقای خسروی معاونت پژوهش مدیریت استان تهران و سرکار خانم احمدی محقق و استاد دانشگاه، به بررسی موضوع صدق در نهج البلاغه می پردازند.

بسم الله الرحمن الرحيم

“مناجات شعبانیه”

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْمَعْ دُعَائِي إِذَا دَعَوْتُكَ
خداوندا! بر محمد وخاندان محمد درود فرست و دعایم را بشنو، هنگامی که تو را می خوانم
وَ اسْمَعْ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ، وَ أَقْبلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ
و صدایم را بشنو، آنگاه که تو را صدا می زنم
فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَيْكَ، وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ، مُسْتَكِينا لَكَ، مُتَضَرِّعا إِلَيْكَ، رَاجِيا لِمَا لَدَيْكَ ثَوَابِي
که اینک به سوی تو گریخته ام و در پیشگاه تو ایستاده ام؛ در حالی که خاکسار توام، و به درگاه تو زاری کننده ام و به آنچه نزد توست امیدوار پاداشم.

ادامه »

اشكال : چرا علي (ع) در شب هجرت با پيامبر (ص) رهسپار مدينه نشد ؟
پاسخ :1- زيرا اگر آن شب علي (ع) به جاي پيامبر(ص) در بستر آن حضرت نمي خوابيد جان پيامبر (ص) به خطر مي افتاد.
2- علاوه بر اين از آن حضرت امين تر كس ديگري نبود تا وظايفي را كه پيامبر (ص) در مكه به عهده اش گذاشته از جمله رساندن اماناتي كه از مردم در دست پيامبر(ص) بود به صاحبانشان, به خوبی به انجام برساند .
اثبات نزول آيه 203 بقره (و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله والله رؤوف بالعباد ) در شأن حضرت علي (ع) .
-بسياري از مفسران اهل تسنن در تفاسير خود تصديق نموده اند كه اين آيه شريفه در شأن علي (ع) نازل شده است .
-خداوند به ميكائيل وجبرئيل فرمود من بين شما برادري برقرار كردم و عمر يكي از شما را بيشتر از ديگري قرار دادم كدام يك از شما حاضريد اضافه عمر خود را به ديگري بدهيد ؟هيچ كدام قبول نكردند . در اين زمان خداوند فرمود من بين محمد و علي نيز برادري برقرار كردم و علي زيادي عمر خود را نثار محمد كرد و در بستر او خوابيد ، برويد به زمين و او را از شر دشمنانش حفظ كنيد ، پس وقتي كه اين دو فرشته به زمين آمدندجبرئيل بالاي سر علي (ع) و ميكائيل پايين پاي آن حضرت نشستند و جبرئيل گفت : به به كيست مانند تو اي پسر ابو طالب كه خداوند به وجود تو بر فرشتگان مباهات مي كند ؟ وسپس آيه شريفه 203 بقره نازل شد .
به عقيده اهل تسنن اشداء علي الكفار صفت عمر بن خطاب است .
پاسخ : شدت در دو جهت متصور است 1- در مباحثات علمي وديني، كه براي عمر در اين زمينه در تاريخ هيچ شجاعتي ثبت نشده است . گر چه بني اميه و بني عباس در مورد برتري ابوبكر و عمر احاديث بسياري جعل نموده اند ولي نتوانسته اند برتري علي (ع) را بر آنان بپوشانند تا جائيكه همه خلفاء خودشان براي حل مسائل علمي و ديني نيازمند علي (ع) بودند و خودشان نيز به اين مطلب اعتراف نموده اند به عنوان مثال ابوبكر مي گويد : اقيلوني اقيلوني فَلَستُ بخيركم وعليٌّ فيكم (مرا از اين مقام برداريد زيرا من براي شما برتر نيستم مادامي كه علي در بين شماست) و يا بيش از 70 بار عمر گفته : لولا علي لهلك عمر . و اين مطالب را علماء منصف اهل تسنن نيز قبول دارند
2- شجاعت در ميدان جنگ كه در اين زمينه نيز شجاعتي براي عمر در تاريخ گزارش نشده است .
پاسخ اهل تسنن به سلطان الواعظين در مورد شجاعت عمر .
در زمان عمر فتوحات بسياري اتفاق افتاده است . پس چطور شما ميگوئيد عمر شجاع نبوده است ؟
پاسخ سلطان الواعظين : ما نيز قبول داريم كه در زمان عمر فتوحات بسياري انجام شده است . ولي به اقرار علماء خودتان مانند احمد بن حنبل ، ابن ابي الحديد و خيلي هاي ديگر ، عمر با علي (ع) مشورت ميكرد و مطابق دستورات آن حضرت عمل ميكرد و در واقع تاكتيكهاي جنگي را علي (ع) به عمر تعليم ميداد و معمولاًدر همه جنگهاي زمان رسول خدا(ص) حضرت علي (ع) نيز شركت داشت كه منجر به پيروزي لشكر اسلام مي شد مانند جنگ خيبر و احد كه آنقدر علي (ع) مقاومت نمود تا حديث قدسي “لا سيف الاٌ ذوالفقار لافتي الاً علي” ندا داده شد ولي پس از رحلت پيامبر (ص) نيز فتوحات مرهون وجود سرداران شجاع لشكر اسلام بوده است و اين در حاليست كه زماني پيش آمده كه عمر از جنگ فرار كرده مانند جنگ خيبر كه در روزهاي اول و دوم ابوبكر و عمر رفتند به ميدان جنگ (زيرا چشمان حضرت علي (ع) درد ميكرد و به جنگ نرفته بودند ) ولي در هر دو روز شكست خوردند و در روز دوم فرماندهي جنگ با عمر بود از جنگ فرار كرد ولي در روز سوم حضرت علي (ع) به جنگ رفت و پيروز گرديد .
حديث رايت در فضيلت علي (ع) ، بزرگان علماء شيعه و سني از جمله بخاري در صحيحش و مسلم در جلد دوم صحيحش و طبراني و بسياري ديگر از علماء اهل تسنن اين حديث را داشته و آن را نقل كرده اند و ما جرا از اين قرار است كه پس از سه بار شكست مسلمانان در مقابل يهود و به سرداري لشكر اسلام توسط ابوبكر و عمر ، مسلمانان نا اميد و هراسان شدند و پيامبر فرمود : به خدا قسم فردا پرچم را به كسي مي دهم كه حمله كننده است بر دشمنان نه گريزنده، فتح ميكند خداوند به دست او ، و اوست كسي كه خدا وپيامبر او را دوست دارند و او نيز خدا وپيامبر را دوست دارد . در آن شب صحابه كنجكاو بودند كه فردا پرچم به دست چه كسي داده ميشود فردا صبح همگي لباس جنگي پوشيده و در مقابل رسول خدا (ص) به صف شدند پيامبر (ص) فرمود علي كجاست ؟ اصحاب عرض مي كردند چشمانش درد ميكند به گونه اي كه نميتواند حركت كند پيامبر (ص) سلمان را به دنبال او فرستاد و در حاليكه علي (ع) چشمانش بر روي يكديگر بود حاضر شد . پيامبر (ص) آب دهان خود را بر روي چشمان علي (ع) ماليد و برايش دعا كرد ، فوراًچشمان علي (ع) باز و روشن شد و شفا يافت . سپس پرچم را به دست گرفت و به خيبر رفته و آنجا را فتح كرد .
-بنا بر روايت بالا در ميان همه امت تنها كسي كه محبوب خدا ورسولش معرفي شد علي (ع) بود بنابراين مصداق درست اشداء علي الكفار, علي (ع) در ميدان جنگ و مباحثات علمي است .
محمد بن طلحه شافعي به نقل از رسول خدا (ص) مي نويسد : اسلام قوت نگرفت مگر به شمشير علي و ثروت خديجه(س) . و اما اينكه اهل تسنن معتقدند كه رحماء بينهم در وصف عثمان نازل شده آنهم به دليل رقيق القلب بودن او، اين عقيده نيز به شهادت تاريخ ، با اخلاق و حالات عثمان مطابقت ندارد زيرا
1-اولاًبه شهادت علماء اهل تسنن وقتي عثمان به خلافت رسيد بر خلاف سنت رسول اكرم (ص) وسيره ابوبكر و عمر رفتار كرد در حاليكه به شرطي با او بيعت شد كه طبق سيره خلفاء قبلي و رسول اكرم (ص) عمل كند و بني اميه را بر مردم مسلط نكند ولي زمان خلافتش بر عكس عمل كرد و بني اميه را بر جان ومال مردم مسلط گرداند وخانه اي از سنگ وسيمان ساخت و در آنجا اموال بسياري ذخيره كرد و علاوه برآن مقدار زيادي از بيت المال را بذل و بخشش كرد در حالي كه مردم با فقر دست وپنجه نرم مي كردند و خداوند نيز بني اميه را صراحتا لعن مي كند آنجا كه در آيه 62 بني اسرائيل مي فرمايد:والشجرة الملعونة،و مفسرين اهل تسنن از جمله سيوطي و طبري و رازي نيز شجره ملعونه را بني اميه مي دانند زيرا در روايتي آمده است كه رسول اكرم (ص) شبي در خواب ديد كه ميمونها به منبر و محراب پيامبر ميتازند پس از بيداري جبرئيل نازل گرديد و آيه مذكور را براي پيامبر (ص) خواند و گفت كه بوزينه ها همان بني اميه مي باشند كه پس از تو خلافت را غصب كرده و منبرو محراب تو هزار ماه در تصرف آنها خواهد بود . يكي از امويان ، حَكَم بن ابي العاص ، عموي عثمان بود كه مورد لعن پيامبر (ص) قرار گرفت .اموی دیگری که مورد لعن پیامبر(ص) قرار گرفت وليد بن عقبه بود كه والي كوفه گرديد و نهايت فسق و فجور را انجام داد و شبي كه تا صبح به عيش و نوش پرداخته بود نماز صبح را با مردم به جماعت خواند و به مردم گفت اگر ميل داريد بيشتر بخوانم .
-همين اعمال عثمان باعث قتل او گرديد . او به نصايح علي (ع) گوش نمي داد و دستور داد تا تعدادي از اصحاب پيامبر(ص) را آنقدر زدند تا اكثر آنها جان باختند از جمله اين اصحاب ابن مسعود بود كه از كتّاب وحي و مورد اطمينان رسول خدا (ص) بود و قرآن را جمع آوري و به صورت يك كتاب درآورد. عثمان ، عماربن ياسر را مضروب كرد و ابوذر را به ربذه تبعيد كرد كه منجر به مرگ او شد در حاليكه ابوذر محبوب خدا و رسولش واز علماء راستگوي امت بود تا آنجا كه رسول خدا (ص) مي فرمايد :زمين كسي را بر نداشت و آسمان سايه نيفكنده بر مردي كه راستگو تر از ابوذر باشد .
واين روايت در كتب اهل تسنن نيز آمده است و حال اگر بخواهيد ابوذر را تكذيب كنيد بايد علماء اهل تسنن را كه در كتابهايشان اين روايت را آورده اند تكذيب كنيد .
-حال انصاف دهيد كه آيا باز ميتوان گفت كه عثمان انسان مهربان و رقيق القلبي بوده است ؟ و اين در حاليست كه پس از رسول اكرم (ص) عايشه و عبدالله بن زبير ستمهای فراواني به علي (ع) کردند ولي وقتي آk حضرت به خلافت رسيد با آنان با مهرباني و احترام عمل كرد و يا معاويه در جنگ صفين آب را بر روي لشكريان اسلام بست ولي پس از ساعتي مسلمانان چيره شده و به آب دست يافتند ولي مانع آب براي معاويه و لشكريانش نشدند بنابراين اگر با انصاف باشيم بايد تصديق كنيم كه مصداق واقعي رحماء بينهم فقط علي (ع) است نه عثمان . لازم به ذكر است كه اگر در آيه هاي مذكور لفظ جمع براي علي (ع) آورده شده است (رحماء ) به دليل تعظيم و تفخيم آن حضرت است .

فاطمه آیینه حسن خداست                              فاطمه معنای دین مصطفی است
فاطمه شان نزول کوثرست                                آب کوثرنزد زهرا بی بهاست
فاطمه نوردوچشم احمد است                           باغمش ام ابیها آشناست
فاطمه یارعلی دردردها                                    فاطمه معنای ایثارووفاست
فاطمه درس قناعت می دهد                            اوستاد صبر،حلم وهم رضاست
درگلستان علی ازفاطمه                                  یازده سروجوان برپای خاست
فاطمه ام حسین وزینب است                           مادرمرد بزرگ کربلاست
فاطمه چون اشک پاکست وسپید                      یاداوآرامش دلهای ماست
فاطمه گراین همه بود وفزون                              قبراوپنهان چراازدیده هاست
چون فرامش شدکه پیغمبربگفت                        ظلم برزهرا،ظلم برخداست
برچنین بانوی، آن جوروستم                             درکدامین مکتب وآیین رواست
هیچ دانی محسن از چه جان سپرد                   دیدچون اوپهلوی مادرسیاست
فاطمه مظلوم از دنیا برفت                                نام او یادآورآن دردهاست
گربیابم خاک قبرمادرم                                     خاک اوبرچشم دل چون توتیاست
کن شفاعت مریمت راروزسخت                        نورده برما که نورت ازخداست

شاعر: مریم السادات گلابی, طلبه سال پنجم

شرمنده روی تو ام، با کوله باری از گناه

سر را به زیر افکنده ام، گویم الهی یا اله

امشب شفیع آورده بانوی محشر را خدا

من تیره چون شب آمدم، زهرا درخشان همچو ماه

شرمنده ام ای مادرم از این همه آلودگی

مادر برای هرگنه، از عمق جانش گوید آه

خانم، نگاهم می کنی تا نور گیرم از رخت

آیا تو روشن می کنی این قلب تاریک و سیاه

خانم، دلت را خسته ام، با تیرگی بشکسته ام

دستی بکش تو بر سرم تا بازگردم از گناه

تا تو دعایم می کنی، آرام می گیرد دلم

تا تو نگاهی می کنی بر یوسفم در قهر چاه

با آن نگاه نازنین یوسف شود مدهوش تو

با رشته حبل المتین دادی نجاتم از گناه

اسب چموش نفس من، من را به گمراهی کشید

افسار نفسم دست تو، آورده دل را به راه

جان و دلم را می دهم امشب به دستت فاطمه

نگذار دیگر مریمت دور از شما گردد تباه

شاعر: مریم السادات گلابی, طلبه سال پنجم

فواید طبی نماز

در قرن حاضر که انسان از هر جهت در معرض الکترومغناطیسه هاست نیاز به تخلیه اشعه های زائد دارد زیرا این الکترومغناطیس ها موجب آسیب چشمگیری یه سلول های مغزی و ترمیم آن ها شده است و در میدان مغناطیسی بدن اختلالاتی را پدید می اورد که موجب سرطان میشود.

حال اگر انسان در هر نقطه از زمین رو به قبله بایستد میدان مغناطیسی بدنش بر میدان مغناطیسی زمین منطبق و به منظم ترین حالت می رسد.همچنین از طریق سجده میزان تاثیرگذاری الکتریسیته کم می شود و سپس عمل تخلیه اشعه های زائد از طریق تماس پیشانی با زمین صورت می گیرد.

برای پیشگیری از عفونت های تنفسی، بیماری های قلبی و عروقی ،افسردگی و ثبات شخصیت می توان از طریق وضو واستنشاق آب و سحرخیزی آن ها را درمان نمود.

منبع: کتاب فواید طبی نماز شب و وضو ، تالیف منیره مهشاد نیا