مدرسه علمیه حضرت خدیجه (علیهاالسلام) تهران

از آنجا که امیر بیان علیه السلام ، خداوند فصاحت وبلاغت است، هرگاه نمی توان و نباید به صراحت سخن گفت ، از شیوه بلاغی مثل ها بهره ها جسته اند.(کتاب مثل و مثل واره ها درنهج البلاغه ، فاطمه احمدی)

به از گشادگی جبهه، پیشگاهی نیست

«ألمؤمن بِشرُهُ فِی وَجهِهِ وَ حُزنُهُ فِی قَلبِهِ»

                  شادی مومن درصورت ،وغصه اش در دل است.   حکمت325″فراز1

ابن ابی الحدید ، شارح نهج البلاغه می نویسد قدما گفته اند: « ألبِشرُ عُنوانُ النَّجاحِ» روی خوش ، مقدمه ی رسیدن به هدف است.آنچه مخصوص عارف است ، این است که روی او بشاش باشد ،درحالی که قلبش حزین است، و الافقط بشاش بودن و گشاده روی در بسیاری از مردم پیدا می شود. ( ابن ابی الحدید،ج 19،ص245)