نكات تفسيري جزء نوزدهم
نكات تفسيري جزء نوزدهم قرآن مجيد
: red;” lang="FA">﴿70﴾ سوره قصص
خداي سبحان كه گفته شد مختار است و همه اختيارات متعلق به اوست يگانه معبودي است كه كه مستحق عبادتست به سه دليل:
1.همه نعمتهايي كه در اين جهان و آن جهان است همه از آن خداست زيرا خالق مطلق تنها اوست پس اگر هر نعمتي بواسطه كمال و جمالش ستايش مي‌شود و در واقع اين ستايش منتهي به خدا مي شود
2.خدا مالك مطلق تمام عالم است و حاكميت تكوين و تشريع در اختيار اوست و يكي از آثار مالكيت خدا اينست كه حكم كند مملوكين و بندگانش كسي را جز او نپرستند
3.رجوع همه شما بسوي اوست تا به حساب و جزاي افراد رسيدگي كند و كسي غير از او محاسبه و جزا دهنده نيست و تنها اوست كه بايد پرستش شود ولاغير.
مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا وَمَن جَاء بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۸۴﴾قصص
خدا در مقابل كار نيك بندگانش با كمال فضل خويش عمل مي كند اما به بندگان بدكارش با كمال عدلش رفتار مي‌كند و بر آنچه مرتكب شده‌اند چيزي اضافه نمي‌كند و همان عمل بدشان كيفر آنهاست كه مجسم مي‌شود و آنها را معذب مي‌سازد. البته منظور آيه از بدكاران كساني است كه زياد معصيت مي كنند و الّا درباره كساني كه هم حسنه دارند و هم سئيه اميد آمرزش است.