مدرسه علمیه حضرت خدیجه (علیهاالسلام) تهران

استدلال اهل تسنن بر افضليت ابوبكر به آيه غار(إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ…40 توبه )
اين آ يه دلالت ميكند بر همراهي ابوبكر با رسول خدا (ص) و همين دال بر شرافت ابوبكر بر همه امت مي اشد. و چون پيامبر (ص) به علم لدني مي دانست كه ابوبكر جانشين اوست و بايد او را نيز مانند خودش حفظ كند تا زنده بماند تا خلافت را به عهده بگيرد پس حق تقدم در خلافت با ابوبكر است .
پاسخ سلطان الواعظين در ردّ اين استدلال
1- اولاًاين سخن كه ميگوييد چون پيامبر مي دانست كه ابوبكر پس از او خليفه مي شود پس خواست كه جانش را حفظ كند و با خودش همراهش كرد ، حرف درستي نيست زيرا در همان زمان عمر و عثمان نيز زنده بودند و پس از ابوبكر خليفه شدند چرا پيامبر آنان را با خود نبرد تا حفظ شوند و همينطور علي (ع) را ؟ و بر عكس علي (ع) را در معرض خطر قرار داد و به جاي خودش در رختخواب خواباند .

صفحات: 1· 2